Wie het licht wil zien moet eerst door het donker

YajisNarif

YajisNarif

2 okt 2012
3.117
190
Dit is mijn eerste verhaal en ik denk ook mijn laatste.
Ik zou zeggen veel lees plezier

Siham: 17 jaar oud
Adil: Broer van siham 21
Mohhamed: vader van siham 44
Moeder: van siham 38
Rachid: toekomstige man van siham 23
 
YajisNarif

YajisNarif

2 okt 2012
3.117
190
Nee dacht ik in me zelf ket kan toch niet waar zijn opeens ging alles heel snel auto, lichten, harde knal, mensen en daar lag ik dan op de grond, ik wou het niet zien en ik wou het niet voelen. Was dit dan mijn einde? Opeens voelde ik dat mijn fiets werd opgetild, en een lieve warme stem die me steeds vroeg "gaat het hbiba gaat het?" ik kon niet antwoorden het leek als of ik verdoofd was, hij tilde me op en zette met op een stoel. Meeteen daarna was ik weer weg, en tijdje later opende ik mijn ogen, en snakte naar water, ik keek om me heen en, zag dat de jongen naast me zat. Hij was echt knap macha allah. Hij keek me bezorgt aan en vroeg "gaat het weer een beetje hbiba?" het enigste wat ik kon uitbrengen was water. De jongen stond meteen op om water voor me tehalen, ik sloot vrijwel meteen mijn ogen en bezonk in gedachten "hoe heb ik het zo ver laten komen en..." de jongen was terug met een glas water.
"hier drink maar op meid" zei hij met zijn warme stem die me meteen weer raakte."o nee dat ook nog" zei ik zacht.
 
YajisNarif

YajisNarif

2 okt 2012
3.117
190
"O nee dat ook nog zei ik zacht. de jongen hooorde dat en zei me "geef ze gewoon je naam, telfoonnummer en je adres, dan regel ik de rest" ik deed wat de jongen me zei ik zuchte diep
alhamdolilah ya rabi" zei ik toen. een paar minuten later kwam de jonegn weer terug de politie stapte de auto in en reed weg. De man die me had aan gereden bood me een lift aan maar ik weigerde, dus vertrok die man ook. Daar waren we dan ik en de jongen midden opstraat, na een lange stilte en oogcontact verbrak de jongen de stilte "ik ben Rachid" zei hij "meschien dat je me ooit heb zien lopen" ik keek hem verbaast aan en ze toen maar ïk ben Siham,ja volgens mij heb ik wel eens zien lopen" "nou ik denk dat ik maar naar huis ga lopen fietsen kan niet meer"
"ik loop mee hbiba je gaat nu niet allen lopen" zei Rachid weer met zijn warme stem. Ik keek hem glimlachend aan en begon telopen we liepen heel lang stil naast elkaar.
 
YajisNarif

YajisNarif

2 okt 2012
3.117
190
We liepen heel lang stil naast elkaar. Hij keek me met een heel vertrouwde blik aan en legde zijn hand op mijn schouder "het komt goed meid maak je geen zorgen" ik kee hem aan en begon tehuilen "ik had dood kunnen zijn Rachid" ik liet mijn fiets vallen en barste in tranen uit hij kwam dichter bij en omhelsde me. "het komt goed hbiba je leeft nog el hamdolilah, allah subhana wata3ala heeft overal een reden voor, en ik denk dat ik de reden van jou ongeluk wel een beetje kan raden" meschien is het nu niet het moment maar ik vindt je leuk Siham, ik zie je altijd langs lopen, en denk steedst aan je ik ben gek op je ! Ik keek hem met betraande ogen aan en hij gaf me een kus op mijn voorhoofd, dat ik dit toelaat dacht ik, maar ik voelde me veilig en het voelde fijn stiekem broeide er iets voor hem in mijn hart maar dat hield ik nog even voor me zelf.
zou ik je nummer mogen? zei Rachid tuurlijk zei ik meteen 0685******. Daarna nam ik afschijd van Rachid, niet wetend wat ik thuis aan zou tereffen.
 
YajisNarif

YajisNarif

2 okt 2012
3.117
190
Ulgh ben het verhaal kwijt :( anders had ik het verder geplaats.

Dat ik dat schreef, ik krijg nu geen woord op papier
 
Log in | Registreer
Bovenaan