- Topicstarter
- #1
- 1 feb 2011
- 1.382
- 18
Jouw gemis brengt mij donkere dagen gevuld met dolende verlangens
die mij meetrekken in de diepte van de diepste ravijnen
verhuld met zindelijke donkerheid, overrompeld in een beduchtloze beproeving
die mij laat zoeken naar de verwaaide leegte van mijn eigen ziel
jouw bezielrijke blik die mij bevangen heeft met innemende verlokking
dreef de verknochtheid een loffelijke weg naar mijn hart
hoe ik ook naar de nabijheide reikte om de verte te kunnen opvangen
was het onvermijdelijke niet te verdichten en verloor ik de strijd
als een gebieder van mijn hart overstapte jij de drempel van de geopende poorten
Jouw liefde vloeit nu door mijn lichaam als bloed door de aderen
en als gevangene in vormelijke kloven van mijn binnenste
heb jij mijn beenderen gesmolten en mijn organen verdoofd
Mij laten verdrinken in de overvloed van de schaarste
is mijn hart mee getrokken in de stroom der treurigheid
mondend uit te midden van pijn
Laat de zon haar stralen in de morgen voor een ander schijnen
laat de huilende wolken hun wateren op mij neerkomen
breng mij het grijze grauw voor de blinkende sterren en de opwellende maan
breng mij in een wereld van mijn eigen ondersoort
die mij meetrekken in de diepte van de diepste ravijnen
verhuld met zindelijke donkerheid, overrompeld in een beduchtloze beproeving
die mij laat zoeken naar de verwaaide leegte van mijn eigen ziel
jouw bezielrijke blik die mij bevangen heeft met innemende verlokking
dreef de verknochtheid een loffelijke weg naar mijn hart
hoe ik ook naar de nabijheide reikte om de verte te kunnen opvangen
was het onvermijdelijke niet te verdichten en verloor ik de strijd
als een gebieder van mijn hart overstapte jij de drempel van de geopende poorten
Jouw liefde vloeit nu door mijn lichaam als bloed door de aderen
en als gevangene in vormelijke kloven van mijn binnenste
heb jij mijn beenderen gesmolten en mijn organen verdoofd
Mij laten verdrinken in de overvloed van de schaarste
is mijn hart mee getrokken in de stroom der treurigheid
mondend uit te midden van pijn
Laat de zon haar stralen in de morgen voor een ander schijnen
laat de huilende wolken hun wateren op mij neerkomen
breng mij het grijze grauw voor de blinkende sterren en de opwellende maan
breng mij in een wereld van mijn eigen ondersoort
