- Topicstarter
- #1
S
Samir
Guest
Als Tchum3et een sombere gedicht kan schrijven, kan Samir dat ook haha tenminste, dat dacht ik.. Gaat over een man die geen afscheid kan nemen van zijn overleden liefde.
Als ik kon
Gevoelloos zal ik rusten aan haar voeten
Als diepe wortels van een eeuwige plant
Wakend over haar koude lichaam
Bedekt met een deken van zand
Het lot heeft zich tegen mij gekeerd
Als een steek in mijn hart, met een vlijmscherpe mes
Nee, ik zal niet zeggen dat ik ervan heb geleerd
Ik vroeg om rust, niet om een levensles
Zeg niet dat mijn geduld wordt beproeft
Praat niet over de zonden die ik pleeg
Niemand kent deze pijn die ik voel
Jij..
Die de gevolgen van liefde voor mij verzweeg
Jij zag ons vliegen, vol vreugde en geluk
Jij zag hoe de liefde ons heeft volmaakt
Waarom heb jij ons dan niet gezegd
Dat het wereldse geluk niet voor eeuwig is gemaakt?
Als ik kon
Eindig ik de reis op deze lijdensweg
Met een lach sluit ik mijn natte ogen
Begraaf mij dan naast haar in het graf
Als jij ons werkelijk hebt gemogen
Niet de vrees voor de schepper houdt mij nu tegen
Maar het is de diepe angst
Voor het scheiden van onze wegen
Ik verspil tijd om hiervoor te boeten
Als engel keert ze naar het paradijs
En Daar moet ik haar ontmoeten
Laat mij langzaam sterven, aan de zijde van mijn gestorven hart
Denkend aan de tijd dat ik nog een antwoord hoorde
Nu luister ik enkel naar de echo van mijn stem
En de voorbijgangers die mij zien als gestoorde
Ik zal mijn belofte niet verbreken
Wachtend op het moment dat we verenigd zullen worden.
Als ik kon
Geef ik haar mijn laatste adem
Ik graaf haar uit met mijn handen en verwek haar in mijn armen
Met mijn tranen van vreugde zal ik haar verkoelde lichaam verwarmen
Als ik kon
Keer ik de tijd terug naar het verleden
Open de poorten van het duistere licht
Met mijn hand reikend naar haar schaduw
Teken ik de vormen van haar gezicht
Dat heb je goed geschreven samir 
