- Topicstarter
- #1
Scheiden is allang niet meer een taboe in Marokko. En de Marokkaanse overheid heeft aangegeven te breken met het verleden; gelijkheid tussen man en vrouw is een hoge prioriteit geworden in relaties en familiebanden.
Er zijn familieregels en waarden en normen zijn gemoderniseerd (modawana). Het was al bekend dat de vrouwen in Marokko meer rechten krijgen als het gaat om echtscheiding. Maar dit is ook belangrijk voor ons, aangezien we ook volgens de Marokkaanse wet moeten trouwen.
De vraag is wat er allemaal is veranderd.
Marokko heeft een historische hervorming van zijn familie code ( moudawana ) in 2004, het is pas de tweede Arabische land (na Tunesië) te hebben ingevoerd, progressieve maatregelen voor vrouwen ( 1 ). Onder leiding van hun eigen krachtige beweging en wordt ondersteund door de koning, vrouwen won een grotere gelijkheid - met name het recht om te trouwen zonder de toestemming van een mannelijk familielid en echtscheiding gang te brengen over een eerlijker basis.
Op het moment waren er twijfels over de vraag of deze voorschotten zouden worden gebracht. Drie jaar later Dr Nouzha Guessous, een specialist in bio-ethiek, rechten activist en lid van de moudawana Commissie, zei dat "de hervormingen een succes is. Elke maart het ministerie van Justitie over hun uitvoering en een aantal van de vrouwen verenigingen publiceren hun eigen rapporten. Dus we weten allemaal wat er gebeurt. "
Onder de nieuwe code zowel vrouwen als mannen kunnen het dossier voor echtscheiding voor "onoverbrugbare verschillen" ( chiqaq ), zonder enig bewijs tonen ( 2 ). De rechtbanken zijn verplicht om de scheiding te verlenen binnen zes maanden, terwijl volgens de oude wet echtscheidingszaken zou kunnen voortslepen 10-15 jaar als vrouw worstelde om te bewijzen dat ze waren mishandeld geweest, ze vaak uiteindelijk het kopen van een scheiding ( kholaa ), kost ze allemaal hun middelen en een verlies van rechten.
De nieuwe scheiding is erg populair: in 2006 goed was voor 73% van alle toepassingen - en 77,7% van deze werden ingediend door vrouwen. Maar mannen de voorkeur geven het ook, want het is meestal goedkoper dan de traditionele talaq (verstoting). Wisselen scheiding verhalen is in de mode in de duurdere Casablanca cafes zoals Paulus in Boulevard Anfa, waar mannen te horen klagen over het gemak waarmee hun vrouwen hebben ontslagen zijn.
Druk door vrouwen hier niet stoppen. Een aantal verenigingen willen nu eerlijker toepassing van de nieuwe wetten. Artikel 49 van de familie code kan een schriftelijke overeenkomst over het beheer van activa tijdens het huwelijk, en ze te delen in een echtscheiding. Bij het ontbreken van een dergelijke overeenkomst, De gerechten nemen de bijdrage van elke echtgenoot rekening. Vrouwen willen in dit artikel worden gemaakt automatisch, en ze willen hun werk in de woning te worden geteld als een echte baan.
Een vereniging te drukken voor deze hervorming is de Democratische Liga voor de rechten van de vrouw (LDDF), onder leiding van Fouzia Assouli, die op dit moment vraagt Marokko's 10 grootste politieke partijen op om deze en 15 andere maatschappelijke, economische en sociale maatregelen voor vrouwen in hun programma's voorsprong op zijn de verkiezingen van september. Het initiatief, bekend als Citoyennete verantwoordelijke, vraagt vrouwen om te stemmen voor kandidaten die over de 16 punten. Zes van de belangrijkste partijen ( 3 ) reeds overeengekomen.
De LDDF levert medische en juridische bijstand en doet jeugdwerk over heel Marokko. Armoede en analfabetisme (bij een schokkende 43%) zijn ernstig. Maar hoewel de meeste Marokkaanse vrouwen nog steeds geworteld in de traditie, met een sterke landelijke en vaak tribale basis, zijn er verrassende ontwikkelingen. Tussen 1982 en 2004, het geboortecijfer daalde 5,5 tot 2,5. De socioloog Emmanuel Todd ( 4 ) vergelijkt dat de daling in slechts 22 jaar om de 160 jaar, 1760-1910, het duurde in Frankrijk.
Vrouwen hebben gekregen nieuwe verantwoordelijkheden in moskeeën, voornamelijk religieus onderricht op de lijnen van vrouwelijke imams ( murchidates ). Deze regering het initiatief (die na de bomaanslagen in Casablanca in 2003 en in reactie op salafistische extremisme) heeft de volledige steun van de PJD, die graag het aantal te zien murchidates vergroot van 50 naar 200. De islamisten van Al-Adl wal-Ihsan overwegen het initiatief te beperkt.
Al deze activiteiten wordt weerspiegeld in de diversiteit in de straten van Casablanca en Rabat. Traditionele djellaba gedragen zonder een hoofddoek zijn in de mode; hijab-dragende meisjes vaak de voorkeur aan een meer modern "Islamitisch" look (broek met een tuniek slanke); gezichtssluiers zijn zeldzaam op het platteland. Geen mannelijke hoofden die nog draaien naar een mouwloos T-shirt met een laag decollete.
Dit zijn een aantal veranderingen in de Moudawana van 2004
• De vrouw kan nu ook zelf echtscheiding aanvragen. Bijvoorbeeld als de man een tweede vrouw
trouwt; als de man zich niet houdt aan de huwelijkse voorwaarden; als er sprake is van duurzame
ontwrichting van het huwelijk
• Echtscheiding met onderlinge toestemming van partners is ingevoerd in de Marokkaanse
familiewet
• Echtscheiding vindt voortaan plaats onder toezicht van de familierechter
• Als de vrouw na een echtscheiding gaat hertrouwen verliest zij niet automatisch de zorg over haar
kinderen
• De plicht tot gehoorzaamheid van de vrouw aan de man is vervallen. Het gezin is voortaan een
gezamenlijke verantwoordelijkheid van man én vrouw.
• De huwelijksleeftijd voor meisjes is opgetrokken van 15 naar 18 jaar.
• De aanwezigheid van de voogd van het meisje bij het afsluiten van het huwelijk is geen plicht
meer, maar een recht.
• Er wordt nadruk gelegd op het vastleggen van huwelijkse voorwaarden.
• Polygamie is nog steeds toegestaan, maar onderworpen aan strenge voorwaarden.
• De procedures voor huwelijk en echtscheiding voor Marokkanen die gevestigd zijn in het
buitenland zijn vereenvoudigd.
• Het begrip ‘geweld tegen vrouwen’ wordt in juridische zin verruimd, psychisch geweld valt nu ook
onder geweld tegen vrouwen
Er zijn familieregels en waarden en normen zijn gemoderniseerd (modawana). Het was al bekend dat de vrouwen in Marokko meer rechten krijgen als het gaat om echtscheiding. Maar dit is ook belangrijk voor ons, aangezien we ook volgens de Marokkaanse wet moeten trouwen.
De vraag is wat er allemaal is veranderd.
Marokko heeft een historische hervorming van zijn familie code ( moudawana ) in 2004, het is pas de tweede Arabische land (na Tunesië) te hebben ingevoerd, progressieve maatregelen voor vrouwen ( 1 ). Onder leiding van hun eigen krachtige beweging en wordt ondersteund door de koning, vrouwen won een grotere gelijkheid - met name het recht om te trouwen zonder de toestemming van een mannelijk familielid en echtscheiding gang te brengen over een eerlijker basis.
Op het moment waren er twijfels over de vraag of deze voorschotten zouden worden gebracht. Drie jaar later Dr Nouzha Guessous, een specialist in bio-ethiek, rechten activist en lid van de moudawana Commissie, zei dat "de hervormingen een succes is. Elke maart het ministerie van Justitie over hun uitvoering en een aantal van de vrouwen verenigingen publiceren hun eigen rapporten. Dus we weten allemaal wat er gebeurt. "
Onder de nieuwe code zowel vrouwen als mannen kunnen het dossier voor echtscheiding voor "onoverbrugbare verschillen" ( chiqaq ), zonder enig bewijs tonen ( 2 ). De rechtbanken zijn verplicht om de scheiding te verlenen binnen zes maanden, terwijl volgens de oude wet echtscheidingszaken zou kunnen voortslepen 10-15 jaar als vrouw worstelde om te bewijzen dat ze waren mishandeld geweest, ze vaak uiteindelijk het kopen van een scheiding ( kholaa ), kost ze allemaal hun middelen en een verlies van rechten.
De nieuwe scheiding is erg populair: in 2006 goed was voor 73% van alle toepassingen - en 77,7% van deze werden ingediend door vrouwen. Maar mannen de voorkeur geven het ook, want het is meestal goedkoper dan de traditionele talaq (verstoting). Wisselen scheiding verhalen is in de mode in de duurdere Casablanca cafes zoals Paulus in Boulevard Anfa, waar mannen te horen klagen over het gemak waarmee hun vrouwen hebben ontslagen zijn.
Druk door vrouwen hier niet stoppen. Een aantal verenigingen willen nu eerlijker toepassing van de nieuwe wetten. Artikel 49 van de familie code kan een schriftelijke overeenkomst over het beheer van activa tijdens het huwelijk, en ze te delen in een echtscheiding. Bij het ontbreken van een dergelijke overeenkomst, De gerechten nemen de bijdrage van elke echtgenoot rekening. Vrouwen willen in dit artikel worden gemaakt automatisch, en ze willen hun werk in de woning te worden geteld als een echte baan.
Een vereniging te drukken voor deze hervorming is de Democratische Liga voor de rechten van de vrouw (LDDF), onder leiding van Fouzia Assouli, die op dit moment vraagt Marokko's 10 grootste politieke partijen op om deze en 15 andere maatschappelijke, economische en sociale maatregelen voor vrouwen in hun programma's voorsprong op zijn de verkiezingen van september. Het initiatief, bekend als Citoyennete verantwoordelijke, vraagt vrouwen om te stemmen voor kandidaten die over de 16 punten. Zes van de belangrijkste partijen ( 3 ) reeds overeengekomen.
De LDDF levert medische en juridische bijstand en doet jeugdwerk over heel Marokko. Armoede en analfabetisme (bij een schokkende 43%) zijn ernstig. Maar hoewel de meeste Marokkaanse vrouwen nog steeds geworteld in de traditie, met een sterke landelijke en vaak tribale basis, zijn er verrassende ontwikkelingen. Tussen 1982 en 2004, het geboortecijfer daalde 5,5 tot 2,5. De socioloog Emmanuel Todd ( 4 ) vergelijkt dat de daling in slechts 22 jaar om de 160 jaar, 1760-1910, het duurde in Frankrijk.
Vrouwen hebben gekregen nieuwe verantwoordelijkheden in moskeeën, voornamelijk religieus onderricht op de lijnen van vrouwelijke imams ( murchidates ). Deze regering het initiatief (die na de bomaanslagen in Casablanca in 2003 en in reactie op salafistische extremisme) heeft de volledige steun van de PJD, die graag het aantal te zien murchidates vergroot van 50 naar 200. De islamisten van Al-Adl wal-Ihsan overwegen het initiatief te beperkt.
Al deze activiteiten wordt weerspiegeld in de diversiteit in de straten van Casablanca en Rabat. Traditionele djellaba gedragen zonder een hoofddoek zijn in de mode; hijab-dragende meisjes vaak de voorkeur aan een meer modern "Islamitisch" look (broek met een tuniek slanke); gezichtssluiers zijn zeldzaam op het platteland. Geen mannelijke hoofden die nog draaien naar een mouwloos T-shirt met een laag decollete.
Dit zijn een aantal veranderingen in de Moudawana van 2004
• De vrouw kan nu ook zelf echtscheiding aanvragen. Bijvoorbeeld als de man een tweede vrouw
trouwt; als de man zich niet houdt aan de huwelijkse voorwaarden; als er sprake is van duurzame
ontwrichting van het huwelijk
• Echtscheiding met onderlinge toestemming van partners is ingevoerd in de Marokkaanse
familiewet
• Echtscheiding vindt voortaan plaats onder toezicht van de familierechter
• Als de vrouw na een echtscheiding gaat hertrouwen verliest zij niet automatisch de zorg over haar
kinderen
• De plicht tot gehoorzaamheid van de vrouw aan de man is vervallen. Het gezin is voortaan een
gezamenlijke verantwoordelijkheid van man én vrouw.
• De huwelijksleeftijd voor meisjes is opgetrokken van 15 naar 18 jaar.
• De aanwezigheid van de voogd van het meisje bij het afsluiten van het huwelijk is geen plicht
meer, maar een recht.
• Er wordt nadruk gelegd op het vastleggen van huwelijkse voorwaarden.
• Polygamie is nog steeds toegestaan, maar onderworpen aan strenge voorwaarden.
• De procedures voor huwelijk en echtscheiding voor Marokkanen die gevestigd zijn in het
buitenland zijn vereenvoudigd.
• Het begrip ‘geweld tegen vrouwen’ wordt in juridische zin verruimd, psychisch geweld valt nu ook
onder geweld tegen vrouwen
