After rain comes sunshine

[lopititia]

De tijd leek steeds slomer te gaan. Je hoorde de klok tikken. Tik Tak. Het irriteerde me mateloos. Wat als ik wel ging? Dan zou ik die wijven weer tegen komen. Stel ze zijn naar Marokko? Hmm dat zou nog eens kunnen. ‘Is goed ik ga mee’ Mijn zus schudde haar hoofd en lachte me uit. ‘Duurde het zolang om ja te zeggen?’ Ik reageerde er niet op en genoot van mijn ontbijt. De rest van het gezin kwam ook naar beneden en het werd een drukke boel. Mijn zusje rende op me af met mijn telefoon. Ze zei dat iemand me belde. Ik schrok me rot , want iedereen keek me opeens aan. Oh nee wat moet ik nu?. ‘Wie is dat?’ vroeg mijn broer aan mijn zusje. ‘Uhmmm ik weet niet’ zei ze en keek me aan met een blik van : wat moet ik zeggen?. Ik keek naar de nummer. Het was Anouar? Huh?? Waarom belt hij me ! Ik stond versteld. ‘Het is mijn vriendin maar’ zei ik snel en keek hem niet aan. ‘Jaa.. Jaa’ zei mijn andere broer en rolde met zijn ogen. ‘Wil je het zien?’ zei ik , omdat ik niet wil dat hij vermoedens krijgt. ‘Ik geloof je ou safi?’ zei hij en ik rende naar boven. Wat ik niet in de gaten had is dat mijn moeder in mijn kamer zat. Ik deed de deur dicht en vond mijn moeder met haar handen op haar zij en met een blik die ik al kon raden dat ik iets verkeerds had gedaan. ‘Wie heeft jou gebeld?’ zei ze en ik zag dat ze wees naar mijn telefoon. Ik tril letterlijk, als je in mijn situatie zat zou je wel door de grond willen zakken om haar niet onder ogen te komen. Ze confronteerde me ermee. ‘Mama het is maar een vriendin’ Ze schudde met haar hoofd. ‘Narjis je bent echt veranderd, vertel me nou maar wie je gebeld heeft dan ben je daar vanaf’ zei ze en ik zakte neer op de grond. Ik hield vast aan mijn hoofd en haalde diep adem. ‘AWILIE Narjis inou gaat het ..’ zei ze en rende op me af. Ze schreeuwde zo hard dat mijn vader haar ook hoorde. ‘Wat is hier aan de hand’ hoorde ik hem zeggen en hij probeerde ook de deur te openen, maar ik zat ervoor. ‘Er is niks’ zei mijn moeder , maar mijn vader is koppig net als mij. Ik stond op en zat op mijn bed. Mijn vader opende de deur. Zijn kille blik die al veel zei. ‘Wat is dit voor lawaai hier?’ zei hij en keek ons beiden aan. ‘Narjis liet iets vallen’ Improviseerde mijn moeder. ‘Is goed maak van alles geen drama meer’ lachte hij naar mijn moeder. Oeff deze probleem al opgelost. Nu nog hopen dat ze het hierbij laat… De deur sloot en ik moest dit zien te overleven. ‘Ga je me nog vertellen ?’ zei ze met haar blik , ze kon me wel opeten. ‘Mama het is gewoon een goede vriend van me..’ Dat had ik beter niet voor me kunnen houden. ‘Goede vrienden met jongen he??? Ben je wel lekker in je hoofd. Meiden die met jongens omgaan , kijk hoe ze eindigen.. Narjis je hebt me echt teleurgesteld’ Dat was haar laatste zin en ze verliet meteen de kamer. Ik had echt een groot schuldgevoel. Ik heb mijn moeder verraden.

 

[lopititia]

‘Nou kom je nog?’ haalde mijn zus me uit mijn gedachte. ‘Het is nog vroeg’ gaapte ik , ze liep op me af en stond voor me. ‘Je zei dat je mee ging ? Ewa trek je kleren aan’ zei ze en ik stond met moeite op en hield vast aan mijn hoofd. Ik weet niet wat er met me was , maar ik viel bijna neer. Ik had net grip op mijn nachtkastje. Gelukkig zag niemand mij , anders zouden ze overdreven reageren. Ik maakte me snel klaar en wachtte beneden op haar. Het duurde best lang voordat ze klaar was. ‘He he ‘ zei ik toen ze naar beneden kwam. Ze stak haar tong naar me uit. ‘Gaan we nog of blijf je hier ?’ zei ik toen ik zag dat ze bezig was met de spiegel. ‘Ja ja we gaan al’ We liepen de deur uit en een frisse wind kwam ons tegemoet. Ook al is het zomer , het kan af en toe wel een beetje koud zijn. ‘Had ik maar mijn jas aangedaan’ zeiden we tegelijkertijd en we moesten er ook om lachen. We kwamen er bijna aan. Het begon al te motregenen. ‘Laten we terug gaan , het is te koud voor het strand’ zei ik en zuchtte. Heb ik heel deze weg voor niks gelopen? We stonden even stil voor de weg. In fractie van een seconde zag ik die zwarte auto langzaam voorbij rijden. Hij keek me aan. Onze blikken kruiste elkaar. Wat me opmerkte is dat hij een strakke kaaklijn had. ‘Wie was dat?’ vroeg mijn zus , maar ik bleef nog steeds bij de zelfde houding. Ze duwde me zachtjes. ‘Narjis .. Hallo’ Ik schudde mezelf van de gedachtes en keek haar aan. ‘Waar zat je met je gedachte ? Hmm bij het prins in de zwarte audi’ Ze plaagde mij ermee en ik kreeg een glimlach op mijn gezicht. ‘Kom laten we naar huis gaan , we hebben niks te zoeken op het strand’ Samen keerde we om en liep de hele weg terug naar huis. Onderweg hadden we echt veel gelachen. Er waren niet veel mensen buiten. Het begon al wat harder te regenen. ‘Kom rennen’ zei ze en ik keek haar met een scheef gezicht aan. ‘Meen je dit nou? ‘ Samen versnelde we onze stappen en uiteindelijk gingen we rennen. Ik zakte neer en haalde diep adem. ‘Gaat het?’ We moesten nog een aantal straten lopen dan waren we thuis. Ik had geen kracht meer. Ik moest ergens gaan zitten. Ik nam plaats op een bankje en hield vast aan mijn hoofd. Mijn zus maakte zich reuze zorgen en dwong me om naar de dokter te gaan. Waar ik heel erg hekel had was ziekenhuizen. Ik kan daar echt niet tegen. ‘Het gaat al wat beter’ Ik gaf al mijn kracht om toch te kunnen opstaan. In de verte zag ik een jongen onze richting opkijken. Het leek net of hij ons in de gaten hield. ‘Kijk eens daarheen’ zei ik tegen mijn zus. Ze begon opeens opvallend om te draaien , waardoor de jongen meteen wegliep. ‘Eh heks ik zei niet dat je opvallend moest gaan doen’ zei ik en samen lachte we in een deuk. Ik had mijn blik nog steeds gericht op dezelfde plek. ‘Ik ga Fatih (onze broer) wel bellen’ zei ze en nam haar telefoon uit haar zak en belde hem op. Even later kwam hij eraan rijden met een chagrijnige blik. ‘Wat is er met je?’ vroeg mijn zus , maar hij reageerde er niet op en bleef mijn richting opkijken met dezelfde blik die hij van onze moeder heeft geërfd. Een golf van angst ging er door mijn lichaam heen.

 

[lopititia]

Thuis aangekomen zag ik het niet aankomen. Het bezoek kwam eerder dan verwacht. Ik groette ze allemaal uitbundig en liep naar boven om me om te kleden. Tijdens het omkleden kwam mijn zusje naar me toe gerend. Ze hijgde en stotterde een beetje. ‘Haal diep adem en vertel me wat er aan de hand is’ zei ik en ze nam plaatst op mijn bed en haalde diep adem. ‘Je zit diep in de problemen’ Huh? Vele vragen ging er door me heen. ‘ Wat is er aan de hand?’ zei ik paniekerig. Mijn zus kwam de kamer binnen en stuurde mijn zusje weg. ‘Wacht ze wou me nog..’ Mijn zus sloot de deur en keek me aan. ‘Waarom ben je zo dom?’ zei ze en deed haar handen over elkaar. ‘Wat heb ik verkeerd gedaan?’ zei ik ontwetend en ze schudde haar hoofd. Ze had mijn telefoon in haar hand. Oh nee ben ik die hier vergeten. Mijn hart klopte harder dan normaal. ‘Je werd daarnet gebeld en Fatih heeft opgenomen’ Toen ze dat zei begon alles te draaien, van het een kwam het ander. Mijn broer kwam mijn kamer binnengestormd. Mijn zus hield hem tegen.. Hij was kwaad.. Ik was echt bang en bleef in mijn bed liggen met deken over me heen. Ik begon het ontzettend warm te krijgen. ‘Je gaat eraan, wacht maar’ riep hij vanuit de gang. Mijn moeder begon tegen hem te schreeuwen. Kortom het werd een hele heisa. Moet je nagaan , hoe jongens je leven kunnen verpesten. Ondertussen was het stil. Ik sloop uit mijn bed en bleef luisteren via mijn deur. Ik hoorde niks meer. Ik opende de deur met een kier. ‘Boe’ hoorde ik en ik schrok zo hard dat ik neerviel op de grond. Ik hoorde iemand overdreven lachen. Het was mijn nicht. ‘Je had jezelf moeten zien’ zei ze en lachte me hele tijd uit. ‘Is niet grappig, ik had net zo goed op iets hards kunnen vallen’ Haar blik veranderde in een serieuze blik. ‘Kom naar beneden iedereen vraagt naar jou’ Ik keek even voor me uit en antwoordde dat ik er zo aankwam. Ik ga eerst mezelf opfrissen. Ik zie er niet uit. Mijn nicht liep terug naar beneden en ik liep de douche in. Ik opende het kleine raampje en keek even naar buiten. Dat is altijd standaard bij mij. In mijn straat gebeuren van die gekke dingen..Ik observeerde de straat en zag die zwarte auto langzaam rijden en kijken naar mijn huis. Wejow wat doet hij hier. Hij was niet alleen , maar met een andere persoon. Ik kon ze niet zien. Ik begon echt bang te worden. Hij toeterde. Tfoe hij heeft me gezien. Ik sloot de raampje en hield vast aan mijn hart. Laat ik hun maar vergeten. Dit zal vast niks zijn. ‘Ja en wat doe jij hier’ hoorde ik een zware stem zeggen en ik begon te gillen. ‘Viezerik’ Het was mijn neef. ‘Jij ook al, waarom laat iedereen mij vandaag schrikken.. Hebben jullie dat samen besproken ofso’ viel ik tegen hem uit. Hij keek me serieus aan. ‘Waar kom je niet naar beneden, meeste denken dat jou iets scheelt’ Ik keek hem aan en wou de deur sluiten. Ik had hier even geen zin in. ‘Narjis doe niet zo kinderachtig’ Ik negeerde hem en zakte neer op de grond. Ik heb niet eens een relatie met een jongen en ik heb nu al zoveel problemen. Ik probeerde niet te huilen. Er werd gebonkt op de deur. Ik opende de deur niet en bleef even nadenken over alles. ‘Narjis open de deur’ beval hij me. Opeens hoorde ik vele mensen de trap oprennen. Ik hoorde een zachte vrouwenstem. Dat zal vast mijn tante zijn. Ik opende normaal de deur en keek hun allebei aan. ‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg ze aan ons.’Er is niks ‘ antwoordde ik zo koel mogelijk. ‘Maar ..Zei…Ach laat maar’ gaf hij op. Mijn tante begon te lachen en keek ons beiden aan. Ze liep terug naar beneden. Mijn neef bleef even staan en deed zijn handen over elkaar. ‘Wat sta je daar nou zo stom te kijken’ zei ik en wou erlangs , maar hij hield me tegen. Ik moest weer denken aan Eman.

 

[lopititia]

Ik hield vast aan mijn hoofd. Alles begon te draaien. ‘Narjis’ Hij hield me net vast. Hij begeleidde me naar mijn kamer en liet mij neervallen op mijn bed. ‘Ik red het wel’ zei ik , maar hij bleef staan. ‘Ik geloof het niet’ zei hij en voelde aan mijn voorhoofd. ‘Je bent warm’ We keken elkaar even aan. Nee dit mag niet gebeuren. Met mijn bloedeigen neef. Ik draaide mijn gezicht om en beval hem om mijn kamer te verlaten. ‘Ik laat het niet hierbij’ zei hij en liep mijn kamer uit.

Ik hoorde getril van een telefoon. Ik stond op en zocht naar waar het vandaan kwam. Het lag onder de kussen van mijn zus. Het was mijn telefoon ! Ik pakte het en nam snel op. ‘Narjis .. Narjis ben jij het !’ hoorde ik iemand hysterisch zeggen. ‘Ja.. Jaa wie ben jij’ Ik hoorde rumoerig geluid aan de andere kant. ‘Ik ben Anouar’ Nadat ik zijn naam hoorde hing ik op. Hij is de oorzaak van dit probleem. Ik had geen behoefte om hem nog te spreken. Hij belde me weer op. Moet ik hem kans geven of niet? Ik was wel nieuwsgierig naar wat hij te zeggen had. Ik nam toch op. ‘Waarom hang je op …?’ hoorde ik hem zeggen. Ik krabde aan mijn hoofd en wist niet wat ik moest zeggen. ‘Anouar door jou zit ik in de problemen, ik heb hier geen zin in’ zei ik aan een stuk door. ‘Luister Narjis ik ben bedreigd door een aantal jongens.. Ze hadden het over jou’ zei hij en ik schrok. Ik kon dit niet veroorloven. ‘Wie zijn die jongens?’ zei ik en hield vast aan mijn hart. ‘Ik ken ze niet , ze zeiden dat ik jou met rust moest laten, anders zouden ze mij wat aandoen’ zei hij , Hoe durven ze. Ik was kwaad.. Niet kwaad op Anouar, maar op die stelletje mongolen die hem bedreigden. ‘Hierbij neem ik afscheid , ze staan naast mij’ zei hij en ik wou net wat zeggen , maar hij hing op. Nee ! dit mag niet gebeuren. Anouar zit in gevaar, ik heb dat in mijn geweten zitten. Uit angst belde ik hem weer op. ‘Hallo’ hoorde ik zware stem zeggen. ‘Hallo’ antwoordde ik terug. ‘Het is haar’ zeiden ze en ik hoorde een aantal stemmen. ‘Geef het aan Nabil’ hoorde ik ze zeggen. Nabil? ‘Narjis ben jij dat?’ hoorde ik hem zeggen. ‘Ja wat wil je van me?’ zei ik en mijn benen begonnen te trillen uit angst. Zijn stem zorgde ervoor dat mijn haren overeind gingen staan. ‘Ik wil dat je morgen om 2 uur achter het park staat’ zei hij en hing op. Ik gooide mijn telefoon op de grond en zakte neer op de grond. Ik schreeuwde het uit. Anouar zit in gevaar door mij !

‘Narjis wakker worden’ hoorde ik een zachte stem zeggen. Ik opende mijn ogen en schrok wakker. ‘Anouar zit in gevaar’ kwam er uit mijn mond. ‘Anouar?’ zei ze en keek me scheef aan. Het was mijn zus. ‘Waar ben ik?’ zei ik en keek om me heen. Ik lag in mijn bed. ‘Je lag te slapen en ik hoorde je schreeuwen in je slaap.. By the way wie is Anouar’ Het was maar een nachtmerrie Alhamdoelilah. ‘Gaat je niks aan’ zei ik en voelde blosjes in mijn wangen aankomen.

 

[lopititia]

Mijn zus was inmiddels doorgegaan en ik waste mijn gezicht in de douche. Wat een droom. Gelukkig dat het maar een droom was. Ik kleedde me snel aan en liep naar beneden. ‘Waar was je al die tijd?’ riep mijn tante uit. Ik nam plaatst naast haar en ze vroeg me het hemd van de lijf. Het onderwerp trouwen kwam aan bod. ‘In Shaa Allah’ was de enige wat er uit mijn mond kwam. Mijn zus kwam naast me zitten en overhandigde me mijn telefoon. ‘Dankje’ fluisterde ik en zag dat mijn nicht ons sneaky aankeek. Ik keek haar aan en ze keek meteen weg. Ik had niet zo’n goede band met haar. Ze heeft mijn leeftijd en alles wat draait bij haar is dat ze me inhaalt met alles. Jullie snappen wel wat ik bedoel. De moeder van mijn nicht kwam naast me zitten. ‘Mag ik in je telefoon kijken’ vroeg ze me en ik schrok. Waarom dat weer ! dacht ik bij mezelf. Mijn moeder schudde haar hoofd. ‘Waarom?’ vroeg ik en mijn moeder riep me naar de keuken. Mijn tante keek ons beiden aan en begon te fluisteren met mijn andere tante. Ze roddelen zeker over mij. Ze sloot de deur van de keuken en de tuin. ‘Geef je telefoon aan mij , ik zal het voor je bewaren.. Waar je ook bent geef je telefoon nooit aan andere mensen behalve je zus en ik’ Ik keek ontwetend aan en was wel benieuwd waarom. Alsof ze mijn gedachte las begon ze te zeggen. ‘Nadat ze in je telefoon hebben gekeken , gaan ze vele dingen over je verzinnen mijn dochter’ Hmm zo vies zijn ze wel. ‘Shoukran Mama ik zal uitkijken , hier heb je mijn telefoon’ Ze deed het meteen in haar zak en samen liepen we met een dienblad vol koekjes en thee in de woonkamer. Alle blikken waren op mij gericht , waardoor ik het dienblad bijna liet vallen. ‘En zij wilt zogenaamd trouwen , laat staan als ze bij haar schoonfamilie zit’ zei mijn tante en iedereen begon te lachen. Ik werd rood en deed alsof het me niks deed. Mijn moeder viel uit tegen haar. ‘Vind je het gek als iedereen haar aankijkt’ zei ze en iedereen was opeens stil. Mijn nicht( die me niet mocht) kwam naast me zitten en begon gelijk. ‘Hoe gaat het op school , ben je nog overgegaan of niet?’ Normaal praat ze nooit tegen me , en nu opeens vraagt ze hoe het gaat? Hier zit luchtje aan. Ik keek naar haar moeder die haar blik op ons heeft gevestigd. Toen ik naar haar keek deed ze alsof ze bezig was met inschenken van de thee. Wat is er mis met hun? ‘Mama ik ga even Maghreb bidden’ zei ik en iemand begon te zeggen. ‘Zehma schijnheilig’ Ik draaide me om en keek naar wie het zei. ‘Wie was dat?’ zei ik en mijn neefje wees naar mijn nicht. ‘Luister eens heel goed jij trien, hoe durf je mij schijnheilig te noemen. Heb je jezelf wel niet gezien.. Schandalig dat je moeder jou zo laat lopen , Als ik je moeder was had ik je allang opgesloten thuis wegens schande die je buiten veroorzaakt’ En BAM zei werd rood en schaamde zich kapot. ‘Wij gaan weg’ zei haar moeder en ze stonden op en gunde mij een vieze blik en trokken hun jassen aan en verliet ons huis. Ik laat heus niet over me heen lopen. Ik ging naar boven en mijn moeder rende achter mij aan met mijn telefoon. Ik werd gebeld door Anouar… Hier was ik al bang voor. Ik moest weer denken aan mijn nachtmerrie.

 

[lopititia]

‘Sallam Anouar alles goed?’ zei ik en ik hoorde getoeter aan zijn kant. ‘Narjis wacht even ik ga even parkeren’ zei hij en ik wachtte af. Ik hoorde allerlei rare geluiden vanuit zijn kant. ‘Hamdoelilah met jou?’ vroeg hij en ik aarzelde , want mijn moeder kwam naar binnen en gebaarde met wie ik praatte. ‘Gaat heel goed..’ Anouar praatte door en ik hing op en keek naar mijn moeder. ‘Wie was dat? Die goeie vriend?’ zei ze en keek me zuur aan. Ik keek naar beneden en overhandigde haar mijn telefoon. Hij belde weer en mijn moeder nam op. Ik was bang voor wat ze hem te zeggen had. ‘Wie ben jij?’ zei ze en vroeg me om telefoon op luidspreker te zetten. Ik deed wat ze vroeg en wachtte op zijn antwoord. ‘Narjis ben jij dat?’ Mijn moeder rolde met haar ogen en probeerde niet te lachen. ‘Ik ben haar moeder en ik zou graag willen weten wie je bent’ Hij was even stil. ‘Ik ben een klasgenoot van haar’ Mijn moeders blik veranderde. Ze overhandigde mijn telefoon terug aan mij en liep naar beneden. ‘Ben je er nog?’ vroeg ik aan hem. ‘Wat was dat? , Heb ik je in de problemen gebracht.. Het spijt me’ zei hij , Ik sloot eerst de deur van mijn kamer..voordat er weer iemand komt binnenvallen. ‘Anouar het geeft niet, het is niet jouw schuld’ Hij lachte en begon te praten met iemand anders. ‘Hallo.. ‘ zei ik , maar hij gaf geen antwoord terug. Ik moest weer denken aan die nachtmerrie. ‘Anouar ..’ schreeuwde ik en hij reageerde meteen weer terug. ‘Sorry ik kwam een vriend van me tegen’ Ja .. Ja het zal wel dacht ik. ‘Ewa lieverd’ begon hij .. Lieverd? Zoiets heeft hij nog nooit tegen me gezegd. ‘Ben je wel lekker in je hoofd’ zei ik en hij begon heel anders te reageren. ‘Weet je wat , praat maar wanneer je normaal kan doen’ zei ik en hing op. Hij heeft niet terug gebeld. Dit is niet de Anouar die ik ken. Het kan me ook weinig schelen. Wat me opviel ik had niks meer van Eman gehoord. Trouwens waarom denk ik daar aan? Het is beter zo. Het werd al avond en je zag de maan al glinsteren in de hemel. Ik vond altijd mooi om te zien. Ik zat aan het venster van mijn raam en bekeek de sterren in de hemel. Zal ik ze gaan tellen.. Heb niks beters te doen. Ik begon de sterren te tellen. Ze fonkelen zo mooi aan de hemel. Opeens zag ik een vallende ster. Het was mooi om te zien , maar als je de echte betekenis eens wist.

Voor de tijd van de profeet vzmh hadden de djin de macht om naar de hemel te reiken en zo de engelen die in de hemel waren af te luisteren. Wanneer de engelen over de mensen op aarde praatte en over wat er met hun zou gebeuren luisterden de djin hun af. Deze gingen op hun beurt met deze info naar waarzeggers en vertelden hun dit. zodat zij weer op hun beurt konden doen alsof ze over magie beschikten. Na dat de Profeet vzmh kwam heeft hij Allah swt gevraagt om dit te voorkomen. en nu elke keer als er een djin in buurt komt dan wordt hij weggeslagen door een ster..vallende ster dus..


En Wij hebben aan de hemel voorzeker banen (van sterren) gemaakt en hem voor aanschouwers versierd.
En Wij hebben hem tegen elke vervloekte Satan beschermd.
Maar indien iemand steelsgewijze luistert, vervolgt hem een heldere vlam.

 

[lopititia]

Mijn ogen begonnen zwaar te voelen en ik had zin om mijn nest in te duiken. Ik stond op van de vensterbank. Ik hoorde iemand iets gooien tegen het raam. Ik keek terug via mijn raam en vond er niemand. Het was ook donker en je kon niks zien. Ik had het me vast verbeeld dacht ik. Ik wou net mijn bed induiken en ik hoorde het weer. Pff ik stond op en opende de raam. ‘Wie is dit?’ riep ik en keek om me heen. ‘Narjis alsjeblieft laat raam open’ hoorde ik en uit angst sloot ik de raam, maar hij hield raam net tegen. ‘Ga weg of ik ga gillen’ zei ik en hij hield hand vast aan mijn mond. Hij klom mijn kamer in en sloot de raam. ‘Ssst ik doe mijn hand weg , tot je beloofd niet te gillen’ Ik knikte en hij deed zijn hand weg. ‘Ben je gek , wat doe je hier?’ zei ik en keek in de ogen van Anouar. Ik voelde opeens een tinteling door mijn lichaam gaan. ‘Lieve schat ik kan hier niet meer langer mee leven, Ik moet het je vandaag vertellen..’ zei hij en hield mijn hand vast. Ik keek naar onze handen. Hij kuste mijn hand. ‘Het spijt me dat ik zo reageerde.. Ik was niet alleen’ zei hij en ik bleef stokstijf staan. Ik kon het niet geloven. Droom ik of is dit werkelijkheid? Anouar die helemaal hierheen is gekomen speciaal voor mij de raam ingeklommen om me te liefde te verklaren. Wat zou mijn antwoord zijn. Ik was helemaal in de war. ‘Anouar je overvalt me echt’ zei ik en wou hem niet aankijken. Ik stelde hem teleur. ‘Narjis alsjeblieft ik hou van je … Ik ben verliefd op je sinds de dag dat ik je voor het eerst kende’ Hij hield nog steeds mijn handen vast. ‘Anouar’ Vele gevoelens gingen door me heen. ‘Uhh..’ kwam er uit mijn mond. Ik zag zijn ogen wazig worden. Nee hij gaat toch niet huilen. Het laatste wat ik wil is hem zien huilen. Ik omhelsde hem strak en fluisterde in zijn oor. ‘Ik hou ook van je’ Hij hield me stevig vast. Ik rook zijn vertrouwde geur. Geloof het of niet , het gevoel is wederzijds. Ik hou zoveel van hem. Alleen ik schudde die gedachtes allemaal weg. We hoorde gekraak van de andere kamer. Uit paniek duwde ik Anouar van de raam. Oh nee wat heb ik gedaan. Ik keek snel via het raam of het goed met hem ging. ‘Anouar gaat het?’ fluisterde ik en zag hem scheef liggen in de struiken. Ik kon mijn lach niet inhouden. ‘Lach maar , ik pak je nog wel schoonheid’ zei ik en hij stond met moeite op en liep hakkelend weg. De deur schoot open. Het was te donker om te zien wie het was. ‘Waarom slaap je nog niet? Weet je hoe laat het is’ hoorde ik mannenstem zeggen. Huh? Wie is dat? Ik deed de licht aan en zag een onbekende jongen voor me staan. ‘Wie ben jij?’ vroeg ik en scande hem van top tot teen. Het was een mollige jongen met kale kop. ‘Oww sorry verkeerde kamer’ zei hij en keek me iets te lang aan. Iell ik kreeg kotsneigingen. ‘Ik ben vriend van Fatih, Karim aangenaam’ zei hij , ik zei al niks meer en sloot de deur. Safe nu laten ze ook vreemden in het huis.

 

[lopititia]

​

De Ramadan kwam weer aan zicht. Ik heb al wekenlang niks meer gehoord van Eman en de rest van de stalkers .De reden daarvan is, omdat hij naar Marokko was gegaan. Van mij mag hij voor altijd weg blijven. Is maar goed ook. Morgen zou de Ramadan beginnen. Ik had er zo zin in. Met Anouar & mij ging het perfect. We spraken elkaar dagelijks , en we konden geen dag zonder elkaar. Vandaag hadden we samen afgesproken om naar het strand te gaan. Ik was erop tegen , ik wou liever in zijn stad afspreken. Hij wint natuurlijk altijd. Ik waste mijn gezicht en bekeek mezelf in de spiegel. Mijn krulletjes die voor mijn gezicht hingen. Ik blies het weg. Anouar was er gek op. Hij hield van mijn krullen. Hij aaide er vaak over. Ik koos snel een outfit en trok het aan. Ik pakte mascara van mijn zus. Ik had nooit make-up gedragen. Af en toe met vriendinnen , maar daarna veegde ik het meteen weg. Zal ik het doen? Ik probeerde het en deed wat lipgloss , meer hoefde niet. Ik deed mijn Hijaab op en trok als laatste mijn schoentjes aan. Ik ben klaar, nu maar hopen dat hij ook klaar is. Ik had echt geen geduld. Ik wachtte af , want ik wou niet dat Fatih of de rest van het gezin me zagen. Mijn aandacht vestigde zich op een boekje. Het lag op mijn nachtkastje. Ik liep erop af en opende het. De eerste bladzijde stond. Dagboek van Salma. Met bloemetjes en hartjes omheen getekend. Zal ik het lezen of niet. Dan schend ik haar privacy. Net toen ik wou omslaan hoorde ik mijn beltoon al afspelen. Dat zal vast Anouar zijn. Ik pakte mijn telefoon en zag dat ik privé werd gebeld. Ik nam gelijk op. ‘Hallo’ zei ik. niemand antwoordde. Ik probeerde het nogmaals. ‘Heey slet’ hoorde ik een meisje zeggen en de rest begon te giechelen. Waar sloeg dit nou weer op. ‘De enige slet die ik ken ben jij’ zei ze en ze begonnen gelijk te dreigen. Wat een bitch. Hoe durven ze , ze kunnen wel he .. Met z’n alle tegen een. Ik wist al wie het waren. Het waren…

 

[lopititia]

Saloua en de rest van de Fake wijven. Ik kon niet geloven dat ze met hun meedeed. Zo zie je maar weer , echte vriendinnen bestaan niet. De enige wie je echt kan vertrouwen is je familie. In meeste gevallen kunnen zelfs je zussen jaloers worden en je niets gunnen. Alhamdoelilah is het niet bij mij het geval. Ik deed mijn telefoon uit en zocht naar een nieuwe simkaart. Ik haalde mijn batterij eruit en gooide het simkaart in mijn kastje. Ik deed een nieuwe simkaart in en sms’te Anouar dat hij moest opschieten. Pff dan kan ik uren wachten. ‘Pieppp.. Piepp..’ hoorde ik iemand buiten toeteren. Een glimlach vormde mijn gezicht. Dat moest Anouar zijn. Ik was vergeten te vermelden dat mijn moeder het goed vond wat wij hadden. Alleen Fatih had het er moeilijk mee, hij accepteerde het toch. Ik rende naar beneden en vond mijn moeder en zussen in de woonkamer. ‘Jouw Molay wacht buiten’ zei mijn zus en wenste me geluk. ‘Let op jezelf mijn lieve dochter’ zei mijn moeder en ik stelde haar gerust en bedankte haar. Ik opende de deur en stapte snel bij hem in, voordat mensen mij zouden zien. Ik gaf hem een kus op zijn wang. Hij gaf me er een terug en kuste mijn hand. Hij werd rood. ‘Ik ben het maar , waarom schaam jij je?’ Hij wees naar mijn huis. Ik keek ernaar en zag mijn moeder en zussen gluren via de raam. Ik lachte in een deuk. Typisch hun, Anouar startte en reed verder op. Dit keer hield hij mijn hand vast en keken we elkaar even aan. Het liefde kon je voelen tussen ons. Ik hield echt veel van hem. Hij plaatste mijn hand op zijn hart. ‘Liefje je moet eens weten wat je met me doet.. Alleen al als ik naar je kijk bonkt mijn hart steeds sneller’ Ik voelde zijn hart inderdaad sneller kloppen. Hij kuste me teder op mijn lippen. Ik voelde een vonk door mijn lichaam heen gaan. Nog nooit ben ik gekust door iemand. Anouar is mijn eerste en mijn laatste In Shaa Allah. Hij streelde even mijn wangen. ‘Uhh schat gaan we hele tijd hier blijven of nog naar het strand?’ Hij haalde zichzelf uit dromenland en reed op weg naar het strand. Tijdens het rijden dacht ik na. Ik had dit nooit verwacht. Anouar & ik die nu een stel zijn. Hij parkeerde snel en in de verte zag ik bekende staan. Ik bukte gelijk. ‘Kunnen we niet ergens anders heen gaan?’ vroeg ik en hij begreep me. Samen reden we naar de andere kant van het strand , waar bijna niemand te vinden is.

 

[lopititia]

Ik had zicht op het plek waar ik ruzie had met al mijn fake vriendinnen, mijn gedachte dwaalde weer terug. Alles draait bij hun alleen om jongens. ‘Hallo… Contact’ zei hij en zwaaide met zijn handen over mijn gezicht. Ik keek hem aan en moest lachen. ‘Stap uit schoonheid’ Hij reikte zijn hand naar mij uit en liet mij uitstappen en plots duwde hij me dichter tegen zich aan. Onze gezichten zat gevaarlijk dichtbij. Ik keek hem aan en dan weer naar zijn lippen. ‘Uhmm laten we eerst auto vergrendelen.’ Zei hij ongemakkelijk en ik liet hem weer los. Hij sloot de auto en vergrendelde het met zijn sleutels. Ik liep verderop en verstopte me achter een muurtje. ‘Narjis waar ben je?’ hoorde ik hem schreeuwen en ik probeerde niet in het lachen uit te barsten. Hij rende opeens weg. Ik kon mijn lach niet meer inhouden. Huh? Waar is hij gebleven. Ik zie hem niet meer. Ik voelde twee armen rond mijn middel en ik schrok me te pletter. ‘Tamshoumt doe mij dit nooit meer aan, je liet me echt schrikken’ En ik schoot in de lach. Blijkbaar vond hij het niet meer zo grappig en liet me los en liep weg. Ik liep hem achterna en greep hem aan zijn arm. ‘Ik weet dat je van me houdt’ zei hij en keek me aan met zijn sneaky lachje, waar ik altijd zo gek op was. Samen liepen we hand in hand door het strand. Hij draaide me in het rond , waardoor mijn hoofddoek viel. ‘Uhmm Sorry schat’ zei hij en pakte het van de grond en deed het weer terug goed op mijn hoofd. ‘Je bent echt mooi’ zei hij en ik kreeg blosjes in mijn wangen. Hij hield mijn gezicht vast met 2 handen en gaf me kus op mijn voorhoofd. Dus dit is liefde.. Hij draaide me om en hield vast aan mijn middel. Dat gaf me een goed gevoel. ‘Eh zwerver’ riep iemand in de verte. Hij liet me gelijk los. Er kwam een jongen van ongeveer zijn leeftijd zijn kant op. Hij gaf hem een handdruk. ‘Wie is deze chick?’ vroeg hij en ik zei Anouar gedag en liep weg. ‘Wacht’ riep hij en hield me vast aan mijn arm. ‘Ik breng je naar huis’ Ik schudde me hoofd en liep weg. Hij kwam achter me aan. ‘Sorry dat het zo moest aflopen..’ zei hij en ik probeerde mijn woede in te houden.. Het was me niet gelukt. ‘Het is uit en blijf uit mijn buurt’ zei ik vastberaden en hij schrok zich te pletter. ‘Nee het is niet uit ! Ik hou van jou en jij van mij !’ zei hij en probeerde niet te huilen. Ik zag het aan hem. Ik weet nu niet wat ik moet doen. Ik liep op hem af en omhelsde hem strak. ‘Het spijt me ‘ fluisterde hij in mijn oor. ‘Lieve schat het spijt me ook ik was opgefokt’ We lieten elkaar los en keken elkaar aan.. ‘Ik breng je naar huis en we spreken elkaar na de Ramadan In Shaa Allah’ zei hij en hij liet zijn vriend gewoon achter en stapte in zijn auto en bracht me naar huis. Ik keek even om me heen of niemand me gezien had. Gelukkig niemand en belde aan.. Ik was weer zo dom om mijn sleutel thuis te vergeten. Mijn broer deed open en keek me van top tot teen aan. ‘Waar was je?’ vroeg hij , maar ik negeerde zijn vraag en liep zo richting mijn kamer. Ik kleedde me snel om en plofte neer op mijn bed. Oeff wat hou ik toch van hem…

 

[lopititia]

Het is nu precies 2 uur. Over een uur ga ik mezelf volproppen. Dan is het S7or. Ik bleef de hele nacht sms’en met Anouar. Hij verzond me van die gekke foto’s en lieve woorden. Ik was echt verliefd op hem. Iedereen had het gemerkt. Ik had gelukkig geen last meer van Saloua en die andere wijven. Ik had een nieuwe nummer.. Het was al tijd om te eten. Ik propte mezelf vol en viel in een diepe slaap. Zo is het elke dag gegaan. Totdat mijn zusje naar school moest. Ik had nog steeds vakantie. Het was 1 week voor de Suikerfeest. De sfeer was geweldig. We hadden ons al voorbereid en veel koekjes gemaakt. Totdat.. ’Narjis kun je de kinderen ophalen van school’ riep mijn moeder vanuit de keuken. Ik stemde toe en trok snel wat aan. Ik liep snel naar hun school en wachtte daar op hun. Ik raakte aan de praat met een vriendelijke vrouw. Ze kwam me bekend voor alleen kon ik niet plaatsen wie het was. ‘Narjis ‘ riepen mijn broertje en zusje en kwamen op me afgerend. Ik zei de vrouw gedag. Ik hield hun handje vast en bracht hun eerst naar speeltuin. Ze hadden echt naar hun zin. Net toen ik de straat uitliep met hun kwam die zwarte auto langs en stopte even en keek me aan. Hshoema dacht ik. ‘Wie is dat?’ vroeg mijn broertje en wees naar hem. ‘Ik weet niet’ zei ik snel en zet het op een rennen. Hij bleef ons maar achtervolgen. Ik kwam aan bij mijn straat en zag hem langzaam rijden en ons huis observeren. Daarna reed hij met een volle vaart weg. Pff wat een dag zeg. Toen ik de woonkamer inliep begon mijn broertje naar mijn moeder te rennen. Hij begon haar alles te vertellen wat er daarnet is gebeurd. Mijn moeder schudde haar hoofd en keek me aan. Ik keek haar onschuldig aan en liep gelijk rechtstreeks naar mijn kamer. Ik bleef in mijn bed liggen tot Maghreb. Klop Klop er werd geklopt op de deur. ‘Binnen’ riep ik en mijn zus kwam tevoorschijn. ‘Ik wil je wat vertellen’ zei ze en liet een grijns van oor tot oor zien. Ik hoop dat ze me kan opfleuren , want blij ben ik niet. ‘Er komt iemand om mijn handvragen, na de Ramadan ‘ Ik stond op. ‘Meen je dat?’ Waarom heeft ze het me nooit verteld. Waarom weet ik hier niets van? ‘Waarom heb je het me niet verteld?’ vroeg ik en keek teleurgesteld naar beneden. Ze gaat weg en ik blijf hier alleen over, dat kan ze me niet aandoen. ‘Mabrouk’ riep ik en ze nam plaatst op mijn bed. ‘Waarom ben je niet blij voor me?’ zei ze en streek over mijn been. Ik deed haar hand weg en stond op en liep naar beneden. Het was 4 minuten voor Maghreb. Iedereen zat al aan tafel. Ik nam plaatst naast mijn moeder en keek naar de kom soep en dadel. Ik voelde ogen op mijn rug prikken. Ik negeerde het en samen zeiden we Bismillah en begonnen aan het eten. Mijn zus die me zal verlaten…

 

[lopititia]

Suikerfeest , Ied el Fitr. Deel I​

‘Allahoe Akbar Allahoe Akbar’ hoor de ik de ringtone van mijn telefoon. Ahh kreunde ik en stond moeizaam op. Het was Fadjr. Het was vandaag niet zomaar een normale dag. Het is vandaag Suikerfeest.. Ied el Fitr. Ik voelde me altijd vrolijk tijdens iedere Suikerfeest , maar vandaag niet. Na het nieuws dat ik te horen kreeg gisteren. Mijn zusje kwam blij mijn kamer ingelopen. ‘Mabrouk El3ied’ zei ze en groette me met 4 kusjes. ‘Allahie Barak Fiel’ Ze merkte dat ik chagrijnig was en liet het voor wat het was. Ik deed Rodo en bad het Fadjr gebed. Daarna liep ik naar beneden en groette mijn moeder en de rest. Mijn moeder was druk bezig in de keuken. Het rook heerlijk , ze maakte Baklava. Ik sloop stiekem keuken in en pakte er eentje. ‘Is niet erg pak er maar meer’ zei ze en ik kon het niet geloven. Mijn moeder deed opeens poeslief. Lag het aan Suikerfeest of wat anders. Ik nam plaatst op de bank en keek wat naar buiten. Onze buren liepen naar buiten gehuld in pak en lange galajurken, terwijl ze de hele maand niet gevast hadden. Mijn zus plofte naast me neer op de bank en probeerde een gesprek aan te knopen. Ik kreeg wel medelijden met haar en deed gewoon normaal tegen haar. ‘Sorry dat ik zo deed’ zei ik en ze zei dat het goed was. ‘Laten we er leuke dag van maken’ Ik glimlachte en voelde me wat beter. Ik laat deze dag niet verpesten. Trouwens wat zou Anouar aan het doen zijn? Ik sms’te hem , maar ik kreeg geen antwoord terug. Ik belde hem een aantal keren maar geen gehoor. Wat zou er met hem zijn? Ik begon me echt zorgen te maken. ‘Kom ‘ zei mijn moeder en samen liepen we in onze nieuwste kleren naar buiten. Hier en daar zag ik wat jongens die naar ons kwijlde. En? Die zwarte auto hij seinde naar me , maar ik schonk er geen aandacht aan. Ik bleef hem wel aankijken. Ik was wel benieuwd wie die stalker was. ‘Narjis wie is dat?’ fluisterde mijn zus. Ik schudde mijn hoofd , omdat mijn moeder naar ons keek. ‘Vertel ik je later..’ zei ik en allemaal stapte we in de auto. We maakte wat rondjes en reden langs een buurt waar je alleen maar jongens kon vinden. ‘Heey zina’ riepen ze en mijn zus en ik schoten in de lach. Ze waren niet bepaald mooi. ‘Gedraag jullie’ begon mijn moeder. Mijn zus en ik stopte met lachen en keken strak naar voren. ‘Ramadan is voorbij en ja hoor ze beginnen weer’ lachte mijn zus. Jammer dat stoplicht op rood stond. Ik haat aandacht van jongens.

 

[lopititia]

Suikerfeest , Ied el Fitr Deel II​

We kwam aan bij onze tante dat net bevallen was van een meisje. ‘Mabrouk El3ied’ gilde mijn tante en allemaal groette we elkaar. Mijn kleine nichtjes kwamen op me afgerend. Ze waren echt gek op me. Na een half uurtje was ik het wel zat en wou ik naar huis, morgen had ik school. ‘Neem je zusje ook mee’ zei ze en overhandigde me sleutel van onze huis. We liepen samen wat rondjes buiten. Het was echt mooi weer. Ik liep langs een hele donkere straat. Het was daar altijd dood. Je zag geen mens buiten. ‘Narjis kijk die jongen daar’ zei mijn zusje en wees naar een padje. Ik wou niet kijken , maar mijn nieuwsgierigheid steeg naar boven. Ik keek hem aan. Mijn mond viel open , dat was die jongen die ik zag in de winkel. Hij gunde me een lieve glimlach. Hij zag er ook lief uit. Ik liep verder en keek naar achteren. Hij keek me nog steeds aan. ‘Oehh je vind hem wel leuk’ pestte mijn zusje me. Ik sloeg haar speels op haar rug. ‘Echt niet hoe kom je erbij’ zei ik en wist dat ik zo rood was als een tomaat. We bleven wat zitten in de speeltuin , tot de zon verstopte achter de wolken en het mot ging regenen. Mijn moeder belde me ook op. ‘Ben je al thuis?’ Ik knikte , maar wou niet dat ze zich zorgen ging maken. We kwamen thuis aan en bouwde gelijk een feestje. Muziek aan en dansen. Tot mijn verbazing kwam mijn broer echt vroeg thuis. ‘Wat doe je hier? Ga naar buiten’ Jaagde ik hem weg. ‘Ik ga zo maak je geen zorgen’ zei hij en verliet gelijk de deur. We hadden het rijk voor ons zelf. Totdat er gebeld werd aan onze deur. ‘Wacht hier ik ga ff eerst via raam kijken’ zei ik en keek via raam of ik shien levende wezen zag. ‘Blijf hier’ zei ik tegen mijn zusje en opende de deur. Het was Eman ! Wat doet hij nou hier. ‘Wat wil je?’ zei ik zo koel mogelijk. Ik probeerde hem niet in zijn ogen aan te kijken. Hij was zo mooi gekleed en zijn ogen maakte het af. ‘Groeten we niet meer’ vroeg hij lief. Ik had hem echt lang niet gezien en nu komt hij opeens opduiken. ‘Zullen we samen een ommetje maken’ vroeg hij en ik schudde mijn hoofd. ‘Mijn zusje zit hier ben je gek’ zei ik en sloeg hem op zijn schouders. Hij moest lachen van mijn faalactie. ‘Ze mag mee’ zei hij en ik dacht even na. Niemand is toch thuis? Ik twijfelde heel erg. Dus ik kan het proberen?...

 

[lopititia]

Ik belde mijn moeder voor de zekerheid op. ‘Ja wat is er?’ zei ze zonder te groeten. Ik moest lachen. ‘Mama niemand is thuis ik ga even naar Saloua’ loog ik en ik kreeg spijt. Waarom verzon ik Saloua en geen ander? Ik kon mezelf wel voor me kop slaan. ‘Is goed Fatih haalt je wel op’ Ik kreeg bijna een hartverzwakking. ‘Nee mama is niet nodig , ze woont hier niet ver vandaan’ smeekte ik en keek Eman aan die een glimlach op zijn gezicht had. ‘Waga niet te laat thuis komen !’ dreigde ze me en ze hing snel op. ‘Ik ga me even aankleden’ zei ik snel , maar hij trok me terug. ‘Je ziet er zo goed uit.. Doe alleen wel je hoofddoek op’ zei hij en glimlachte zijn tanden bloot. Even bleef ik hem na staren. ‘Waar wacht je nog op?’ zei hij en ik schaamde me nu dood. Ik liep de douche voorbij en liep terug en bekeek mezelf in de spiegel. Mijn wangen kleuren rood uit schaamte. ‘Waar ga je heen?’ vroeg mijn zusje en deed haar armen over haar elkaar heen. Ik kreeg een sms’je. He? Ik herkende de laatste 3 cijfers. Hoe komt hij in hemelsnaam aan mijn nummer? Mijn zusje moest opeens lachen toen ze me verbaasde gezicht zag. ‘Ik heb die gegeven’ zei ze , maar ik had verder geen tijd om erop te antwoorden.. Ik las het sms’je.

Jouw Broer staat voor de deur , ik sta achter je huis

‘Kleed je snel aan’ zei ik tegen mijn zusje en deed mijn hoofddoek snel goed. Ik keek via de raam en zag dat inderdaad Fatih voor de deur stond met al mijn neven en paar vrienden van hem. ‘Shit hoe ga ik het nu doen?’ zei ik tegen mijn zusje die haar hoofddoek ook goed zette. ‘Narjis denk eens goed na voordat je wat doet’ zei ze , maar ik had niet eens tijd om terug te antwoorden. Ik liep snel naar de achtertuin en hoorde dat mijn broer friemelde aan de slot van ons voordeur. Zo snel als ze kon rende mijn zusje me achterna. Mijn hart bonkt steeds harder en harder. Mijn zusje hield mijn hand vast. We opende de deur van de achtertuin en zagen er niemand. Eman zat hier toch te wachten. Pff wat een leugenaar. Ik wou net terug lopen , tot hij me belde. ‘Kom verder’ zei hij en ik antwoordde niet en hing op.

 

[lopititia]

Mijn zusje liep ernaar toe en ik liep haar achterna. Daar stond hij te wachten .. Hij zat wat te plukken aan de bladeren van de struiken die zich daar bevonden. Het weer viel wel mee. Had spijt dat ik geen jas had aangedaan. ‘Ik wil je alleen spreken’ zei hij en richtte zich op mijn zusje. ‘Nee ik blijf hier’ zei mijn zusje vastberaden. ‘Wacht hier om de hoek op mij’ zei ik tegen me zusje die opeens uit het niets wegrende. ‘Ik moet haar achterna’ zei ik snel , maar hij hield mijn hand vast. ‘Narjis ik heb alles opzij gezet om je te kunnen zien en nu wil je zomaar weg’ zei ik en keek in zijn teleurgestelde blik. Ik bleef even staan en keek hem aan. ‘Ik moet weten waar ze is’ zei ik en hij liep met me mee. Ik riep haar , maar kon haar nergens vinden. Totdat ik naar mijn raam keek. Ik zag haar zwaaien. ‘Zie je wel ze is gewoon thuis’ zei hij en ik zuchtte. Dat luchtte op. ‘Kom laten we ergens anders heen gaan’ zei hij en liepen naar zijn auto. ‘Denk je dat ik in ga stappen?’ zei ik en hij schudde zijn hoofd. ‘Vertrouw me nou maar ..’ zei hij en mijn gevoel won van mijn verstand. Ik stapte in en voelde me zo ongemakkelijk. Hij deed zijn gordel om en stopte kauwgom in zijn mond. Weet niet waarvoor dat nodig is. Hij startte en reed met een volle vaart weg. Ik hield letterlijk vast aan mijn hart. ‘Rustig aan schat’ zei hij en verminderde zijn snelheid. We waren niet meer in Rotterdam. ‘Waar zijn we?’ vroeg ik en keek om me heen. Alles was hier anders , ik ben hier nooit geweest. ‘We zijn in Amersfoort’ zei hij en ik hield letterlijk vast aan mijn hoofd. ‘Meen je dat nou? Ik kan niet lang blijven als je het weet’ zei ik en hij stelde me gerust en zei dat het goed komt. We stapten uit en verkende eerst het gebied. Hij hield opeens vast aan mijn hand. ‘Uhh wat doe je?’ zei ik en mijn hoofd voelde rood aan. Hij stopte voor me en kuste mijn hand. ‘Narjis sinds de eerste dag dat ik je zag , was ik meteen verliefd op je…Je bent zo anders dan andere meiden. Je hebt mijn hart weten raken met je mooie innerlijk’ En al zijn Blah Blah gepraat. Ik keek hem verliefd aan , maar ik twijfelde nog. Moet ik hem toch een kans geven.. Ik gaf hem toch die kans. ‘Wil je mij een kans geven om te bewijzen dat ik geen klootzak ben en dat al die meiden het mis hebben ?’ Ik knikte ja en hij omhelsde me. Hij kuste me op mijn wang. ‘Jij & ik vooraltijd’ zei hij en keek me liefdevol aan. Ik kon het niet geloven noch beseffen. Ik de vriendin van Eman. Dit moet werkelijk waar een droom zijn. ‘Lach eens schatje’ zei hij en ik gaf mijn bigste smile. Hij kwam naast me staan en deed zijn armen over mijn schouder en gaf me kus op mijn wang en zo maakte hij een foto. Ik kijk er nog steeds naar en dan stromen de tranen over mijn wangen.