Mijn eigen NEEF die mij verkrachte!**

[SuperLovesblind]

Het is mijn verhaal en ik ben Belgisch.
Het is best grappig dat mensen niet geloven dat het mijn verhaal is.
Het irriteert wel een beetje want het is MIJN verhaal.
Ik vind het best niet erg als het wordt gekopieerd

 

[lopititia]

Het is mijn verhaal en ik ben Belgisch.
Het is best grappig dat mensen niet geloven dat het mijn verhaal is.
Het irriteert wel een beetje want het is MIJN verhaal.
Ik vind het best niet erg als het wordt gekopieerd

Jaa Kan Wel zijn Meid , Ik had deze verhaal op C.nl gelezen!

Kan je het niet afmaken?

 

[SuperLovesblind]

Het is al af hoor als je op chaima.nl gaat dan kun je het daar vinden.
Ik heb wel al een nieuw verhaal geschreven dus als je wilt dat ik het plaats laat maar horen

 

[lopititia]

Het is al af hoor als je op chaima.nl gaat dan kun je het daar vinden.
Ik heb wel al een nieuw verhaal geschreven dus als je wilt dat ik het plaats laat maar horen

Ja Meid Plaats ze maar hier, baalde er wel van dat ik m niet kon aflezen en C.nl daar ga ik allang niet op !!

Zied meid plaats je verhaal maar

 

[SuperLovesblind]

Inleiding:

Halo allemaal,


Serah farhaichi en ryan halek besluiten samen om het huwelijksbootje in te stappen. Alles verloopt volgens plan. Serah is dolgelukkig en ze vind dat alles in haar leven op rolletjes loopt. Tot op een dag als ze iets te weten komt dat haar leven helemaal op zijn kop zet.

Het verhaal is op het einde niet helemaal op de juiste volgorde, de datums helpen jullie wel het te begrijpen. Veel lees plezier ! xx



Serah:

Zondag 27 mei 1994

"Ik kan mijn ogen nauwelijks open houden" zei ik half slaperig tegen ryan.
"Wij zijn bijna thuis schat, eventjes volhouden" zei hij terwijl hij me met zijn arm ondersteunde. "Komaan, de trap op met die voetjes" zei hij en sleurde me mee de trap op. Halverwege gaf ik het op. "Ik heb geen kracht om verder te gaan" zei ik uitgeput. "Het is oké" antwoorde ryan en hij pakte me op.
Ik voelde me zijn prinsesje.
Boven aangekomen legde hij me op bed.
Ik sloot mijn ogen en viel direct in slaap.

Maandag 28 mei 1994

De volgende dag brak aan.
Ik strekte me volledig uit en keek om me heen.
Ik realiseerde me dat ons huwelijksfeestje gisteren heeft plaatsgevonden.
Ik keek naar ryan die naast me sliep.
"Wat een prachtig uitzicht" dacht ik.
Ik boog me voorover om hem beter te kunnen bekijken.
Met mijn vingertjes gleed ik zachtjes over zijn gezicht.
Ik glimlachte en kroop uit bed.
Ik liep naar de raam toe en opende de gordijnen.
Daarna sprong ik brutaal op bed.
"Opstaan lekker ding!!" riep ik luidkeels uit.
Ryan werd schokkend wakker en groef zijn gezicht onder het kussen.
"Nee! laat me rust, laat me nog eventjes verder slapen" zei hij slaperig.
"Nee, je staat nu op" zei ik vastberaden.
Ik liep naar de keuken en zette een lekker ontbijtje klaar.
Ryan kwam de keuken binnenlopen.
Ik kon mijn ogen niet van hem af houden.
Hij kwam binnen in een boxer-short, zijn haartjes warrig door elkaar.
Hij keek me aan met zijn prachtige lichte ogen.
"Wat eten we voor vandaag?" vroeg hij terwijl hij plaats nam aan de keukentafel. "pannenkoeken" zei ik glimlachend.
" Wat gaan we vandaag doen" vroeg hij terwijl hij me ondeugend aankeek.
"Weet ik niet" antwoordde ik terwijl ik bloosde.
Na het eten ruimde ik alles op en waste al het nodige af.
"Schat ben straks terug thuis, ga eventjes een bezoekje brengen aan Serina" zei ik en kuste hem ten afscheid.
"Pas goed op jezelf" riep hij me achterna.
Ik gunde hem een liefdevolle blik en sloot de deur achter me dicht.
Bij Serina aangekomen klopte ik op de deur.
Tot mijn verbazing deed ze snel open alsof ze me al verwachte.
"Kom naar binnen" zei ze enthousiast en kuste me op de wang.
Ik was blij haar weer te zien.
Ze lachte liefdevol en wees me naar de woonkamer.
Ze heeft bruine krulletjes en als ze lacht heeft ze kuiltjes in haar wangetjes.
"En staat het getrouwd leventje je tot nu toe nog aan" vroeg ze me terwijl ze me een glas fruitsap inschenkte. "Ja hoor, ik hou ervan" zei ik vol enthousiasme. "Nou, ben heel blij om je dat te horen zeggen" zei ze met een glimlach. "Ik zou die stap nooit durven nemen" voegde ze eraan toe.
"Dat weet ik, dat zal je niet durven" plaagde ik haar. "Jawel hoor, maar ik wil het gewoon niet" zei ze vastberaden. Ze nam plaats naast me en keek me vragend aan. "Wat?" vroeg ik ontzet. Ze keek me ondeugend aan.
"Wat?" vroeg ik nogmaals. "Wat? hebben jullie het niet gedaan?" vroeg serina.
Ik moest lachen. "Ow dat, nee nee, ik was moe en viel terplekke in slaap" zei ik lachend. "Het zou niet jullie eerste keer geweest zijn als jullie het toch deden" zei ze en gaf me een speels stompje. "Nee, inderdaad, maar hij bleef toch me eerste" zei ik vol vreugde.
"Ik mis best wel die tijden waar ik jij en ryan samen uitgingen, we waren echt een vriendengroepje" zei serina.
"Ja, ik mis ze ook"antwoordde ik.
"Oke, ik moet gaan, leuk je weer gesproken te hebben, kom een keer langs als je tijd hebt" zei ik en stond op.
Serina liep mee tot de deur en daar kuste ik haar ten afscheid.
Ik gunde haar een ondeugende blik, ze lachte en zwaaide me uit tot ik uit haar zicht verdween. Ik hield veel van mijn vriendin, elke keer ik bij haar langs ga voel ik alsof ik mijn baterijen heb opgelaad.
Ik heb haar 2 jaar geleden leren kennen in een restaurant waar we allebei werkten als serveersters. Daar heb ik Ryan ook ontmoet toen hij daar kwam eten. Thuis aangekomen klopte ik op de deur.
Wasim deed open. Een goede vriend van Ryan.
Hij was knap, lang had zwarte haren en lichtgroene ogen.
Hij werkt ook samen met Ryan op kantoor.
"Kom binnen, Ryan heeft een verassing voor je" verklapte hij.
"Vertrek je nu?" vroeg ik aan wasim.
"Ja, moet door ben hier veel te lang gebleven, geniet nog van je avondje" zei hij en gunde me een ondeugende blik. Daarna liep hij de deur uit.
Ik deed mijn jas en schoenen uit en liep richting de slaapkamer.
Toen ik de slaapkamer binnentrad viel mijn mond open van verbazing.
Ik zag overal kaarsjes en mooi versierde slingertjes hangen.
De muziek was ontspannend en het rook er heel lekker.
Ik zag Ryan mijn richting op lopen.
Mijn hart klopte in mijn keel.
"Dankje schat dit is prachtig" fluisterde ik hem toe.
Hij glimlachte en trok me naar zich toe.
Daarna kuste hij me liefdevol.
Hij lag me zachtjes op bed en trok heel zachtjes mijn kleren uit.

 

[SuperLovesblind]

Woensdag 30 mei 1994

Het was etenstijd.
Aan tafel was het stil.
Zo stil dat ik alleen kefferende lepels en vorken te horen kreeg.
"Vind je het lekker?" vroeg ik aan ryan.
"Ja, het is heerlijk schat" complimeerde hij me.
"Is er iets, je bent zo stil?" vroeg ik bezorgd.
"Alles gaat goed" antwoordde hij glimlachend.
"Hoe was werk gisteren, je was best wat laat thuis gekomen"
"Ik moest wat langer blijven om mijn collega te helpen" antwoordde ryan.
"Ik moet iets kwijt" zei ik opeens.
Ryan keek me vragend aan.
"Ik wil terug werken" zei ik en nam een slok van mijn water.
"Waarom? Je hebt toch alles, heb je soms iets nodig?" vroeg ryan en hij keek me vragend aan. "Nee ryan, ik wil een leven hebben, is dit een leven? ik zit hier de hele dag thuis te niksen"
"Ik wil niet dat je werkt" zei hij en verliet de keuken.
Ik keek stomverbaasd voor me uit.
"Meent hij dit?" dacht ik inmezelf.
Boos liep ik naar de woonkamer waar ik hem zittend op de sofa trof.
"Ik zal werken en jij zult me niet tegenhouden" riep ik koppig.
"Wat? denk je dat onze relatie hetzelfde is als voor ons huwelijk, wij zijn nu getrouwd en jij dient mij te gehoorzamen" zei hij terwijl hij me streng aankeek. "Ryan meen je dit? hoor je zelf eens bezig!!" riep ik boos uit.
"Weet je wat, ik heb hier geen zin, ik ben weg" zei hij bot en verliet zonder nog iets te zeggen het huis. Ik bleef stomverbaast achter. Ik had nog niet helemaal door wat er gaande was. Ik liep naar de slaapkamer en kroop in bed.
Ik had wat nood aan rust.
Twintig minuten later liep ik naar de woonkamer.
Ik pakte de telefoon en draaide het nummer van wasim in.

Wasim: Halo?

Ik: Is Ryan daar bij je?

Wasim: Nee hoezo?

Ik: We hadden een klein ruzie, weet je waar hij is ?

Wasim: Nee ik heb niks van hem gehoord.

Ik: Toch bedankt, zie je later.

Wasim: Zie je later.

Ik haakte af en liep de keuken in.
Ik schonk wat frisdrank in en nam plaats voor de tv.
Een uur later kwam Ryan binnenlopen.
Zonder iets te zeggen liep hij de slaapkamer in.
Na een kwartier nam hij plaats naast me.
"Het spijt me dat ik zo reageerde" veronderschuldigde hij zich.
"Het is oké" antwoordde ik.
Hij keek me glimlachend aan.
Mijn hart smelte.
"Kom hier" zei hij en hij trok me naar zich toe.
Hij kuste me teder en liefdevol.

 

[lopititia]

Leuke Verhaal Meid Uppaaa Maar een Vraagje is de 1ste verhaal waargebeurd?? en de 2dee?

 

[SuperLovesblind]

Leuke Verhaal Meid Uppaaa Maar een Vraagje is de 1ste verhaal waargebeurd?? en de 2dee?

Neen, maar deze gebeurtenissen komen wel vaak voor.

 

[SuperLovesblind]

Donderdag 31 mei 1994

"Wat een goed weer" zei ik tegen ryan.
We zaten in onze achtertuin gezellig te babellen en wat van het weer te genieten. "Hoe was werk vandaag" vroeg ik aan ryan.
"Goed hoor schat" antwoordde hij.
"Je bent zo vroeg terug vandaag"
"Ja, moest geen overuren doen" antwoordde hij.
De bel ging opeens.
"Ik doe wel open" zei ik en liep naar de deur.
Ik opende de deur en tegenover me stond serina.
"Heey schat, ben blij dat je er bent!" riep ik enthousiast en kuste haar op de wang. "Kom maar mee naar de achtertuin" zei ik en sleurde haar mee.
Ze groette ryan kort en bondig en nam plaats naast ons.
Er viel een lange stilte.
Iets wat ik niet gewend was. Als wij met zijn drieën samen waren was het altijd feest. "Zalig weertje voor een ijsje" zei ik om de stilte te doorbreken.
Serina knikte. Aryan glimlachte.
"Ik moet maar eens gaan" zei aryan en verliet de achtertuin.
Ik keek hem verbaasd achterna.
Daarna wende ik me tot serina.
"Is alles goed met jouw voor de rest" vroeg ik vriendelijk.
"Ja hoor alles gaat goed" antwoordde ze glimlachend.
"Wil je iets drinken?" vroeg ik uit beleefdheid.
"Nee het gaat wel dankje" antwoordde ze.
"Weet je, ik had gisteren een kleine ruzie met rayn" begon ik.
"Echt hoezo waarom?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Over werk, maar alles is goed gekomen, en we hebben samen de dekentjes gedeeld, dat was echt geweldig" zei ik giechelend.
Haar gezichtuitdrukking veranderde en ze werd lijkbleek.
Ze probeerde erdoorheen te lachen maar het lukte haar niet.
"Is er iets?" vroeg ik bezorgd.
"Ow alles is goed" antwoordde ze.
"Waarom hou je me voor de gek, je weet toch dat je me alles kunt vertellen serina" bleef ik doorgaan. "Ja maar ik voel me de laatste niet goed, heb last van buikpijn" zei zei.
"alles komt wel goed" geruststelde ik haar.
Ze glimlachte. Na het babellen hielp ze me alles op te ruimen.
Daarna nam ze van me afscheid en vertrok.

 

[lopititia]

Neen, maar deze gebeurtenissen komen wel vaak voor.

Aaah Okee Mlih Die Eerste was echt een Erge Verhaal

Oepaa Meid